ساده‌ترین تعریفی که از توسعه پایدار می‌دانیم این است: توسعه‌ای که نیازهای حال حاضر را برآورده کند بدون اینکه توانایی‌های نسل‌های آینده را برای رفع نیازهای‌شان به خطر اندازد. 
مفهوم توسعه پایدار می‌تواند تعبیرهای مختلفی داشته باشد. اما جوهر اصلی آن رویکردی است که دنبال تعادل برقرار کردن میان نیازهای مختلف و معمولا در حال رقابتی است که ما به عنوان افراد جامعه در پاسخ به محدودیت‌های محیطی، اجتماعی و اقتصادی با آن مواجهیم.
توسعه پایدار نیازهای متنوع همه افراد حال حاضر و جوامع آینده را برآورده می‌کند، سلامتی افراد و همبستگی اجتماعی را بالا می‌برد، و فرصت‌های برابری را ایجاد می‌کند. خیلی خلاصه بگوییم که این توسعه پیدا کردن راه‌هایی بهتر برای انجام کارهای فعلی و آینده است.
شاید نیاز باشد نحوه کار کردن و زندگی کردن‌مان را تغییر دهیم بدون اینکه کیفیت زندگی را پایین آورده باشیم.
رویکرد توسعه پایدار همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اثرات تصمیم‌های ما به عنوان عضوی از جامعه، نتایجی بسیار واقعی بر زندگی افراد دیگر به‌جا می‌گذارد.
این نوع از توسعه مسیرهایی را فراهم می‌کند که تصمیمات بهتر برای مسایلی گرفته شود که بر زندگی همه‌ ما اثر دارد.
در این مسیر، همه‌ ما نقشی برای بازی کردن داریم. کوچک‌ترین کار ما می‌تواند تغییرات واقعا بزرگی را موجب شود.